Powołanie Szymona i Andrzeja (Mk 1,14-20)

1 Sm 1,1-8; Ps 116,12-14.17-19; Mk 1,15; Mk 1,14-20

(Mk 1,14-20)
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.



PUNCTA (punkta) do MEDYTACJI:

Stałe elementy medytacji (kontemplacji) ignacjańskiej znajdują się tutaj: http://puncta.blox.pl/2007/01/Medytacja-II.html

perscatori



Obraz do medytacji:

Jako obraz do modlitwy proponuję wyobrazic sobie sytuację powołania uczniów opisaną w dzisiejszej Ewangelii.

Prośba:

Prosic o dogłębne poznanie Pana, tak bym Go coraz bardziej kochał i coraz więcej szedł w Jego ślady.



1. Punkt 1. Dynamika wiary.


Dzisiejsza Ewangelia bardzo wyraźnie pokazuje dynamikę rozwoju duchowego człowieka. Na początku drogi wiary zawsze jest głoszenie królestwa Bożego. Nie możliwe jest wejście na ścieżkę Ducha Bożego, jeśli wpierw nie przyjmie się Słowa, które jest głoszone i co oczywiste, jeśli samo Słowo głoszone nie jest. Jeśli więc pytamy: w jaki sposób naprowadzic kogoś na tę drogę, odpowiedź brzmi: głosząc mu Ewangelię Jezusa. To głoszenie będzie miało tysiące różnych wymiarów i sposobów. Najważniejsze jest jednak to, by było to głoszenie Dobrej Nowiny o Zbawieniu w Jezusie Chrystusie. (A nie np. jakiegoś orędzia czysto humanistycznego, społecznego czy psychologicznego.)


Drugim krokiem dynamiki wiary jest nawrócenie. Jest to osobiste przyjęcie głoszonego Słowa. Nawrócenie jest zawsze aktem osobistym dokonywanym w wolności. (oczywiście przy wydatnym współudziale łaski). Na czym polega nawrócenie? Dzisiejsze Słowo Boże mówi jak Jezus nawołując do nawrócenia „ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro”. Można powiedziec, że nawrócenie jest swoistym poddaniem się temu spojrzeniu. Spojrzeniu, które nie jest kontrolujące, czy karcące, ale jest spojrzeniem z miłością. Dzisiejszy świat zdaje się byc pogrążony w sartrowskim lęku przed Bogiem, który ogranicza, kontroluje, zabrania... Nawrócenie więc będzie przede wszyskim przyjęciem Boga jako miłości. W wielu miejscach ewangelia mówiąc o spotkaniach Jezusa z ludźmi mówi o jego spojrzeniu.
Powołanie to kolejny krok na drodze wiary. Poddanie się spojrzeniu Boga zawsze przemiania także i nasze oczy. Zaczynamy postrzegac siebie i swiat w prawdzie. Kiedy poznajemy Boga, coraz bardziej odkrywamy tez Jego plan wobec nas. Dla Szymona i Andrzeja było to powołanie do apostolstwa. Dla każdego i każdej z nas jest to inna droga. Zawsze jednak jej odkrycie musi wynikac z intymnego kontaktu z Bogiem. Nie jesteśmy w stanie rozeznac swego powołania, jeśli nie staramy się coraz bardziej poznac jego Dawcy.

2. W drugim punkcie tego wprowadzenia proponuję postawic sobie pytanie: na jakim etapie ja jestem w mojej drodze wiary? Ważne jest by zdawac sobie sprawę z tego, że nigdy nasze życie duchowe nie będzie przypominało schodów. Zawsze te wymiary i kroki będą się wzajemnie przeplatac bardziej przypominając wznoszącą się do góry spiralę.


Na zakończenie modlitwy jak zwykle zapraszam do rozmowy z Panem na temat tego co nasza medytacja przyniosła. Zakończmy ją modlitwą Ojcze Nasz.